دیروز خانم سالمندی را دیدم که چادر به کمر بسته و با عصا و با خم شدن کمر در زاویه نود درجه، از این سمت چهار راه ابوالفضل به سمت دیگر خیابان می رفت. خدا را شکر که با این وضعیت هنوز در این حد سلامت را دارند و در  بیرون از خانه حضور می یابند.

به یاد سالمندان شهرمان، تصویر سمت چپ و بالای این تارنوشت را تغییر دادم. آقای سالمندی هستند که مغازه کوچکی در بخش اصلی و قدیمی شهر دارند.